چرا پخش ترانه‌های «آمنه» و «درو وانمی‌کنم»‌ از رادیو و تلویزیون ممنوع شد؟

در تیرماه ۱۳۵۱ شورای موسیقی سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران شماری از ترانه‌ها و آهنگ‌های روز را غیر قابل پخش تشخیص داد و طی بخش‌نامه‌ای، به رادیو و تلویزیون اعلام کرد که از پخش این آهنگ‌ها خودداری شود. برخی از این آهنگ‌ها عبارت بودند از:

«دل دیوانه»‌ی الهه، «بوسه‌بازی»، «هیچ می‌دونی» و «بی‌تو بهاری ندارم» از ایرج، «دروغ عاشقانه»، «شادی با من قهره»، «رنج جدایی» و «بی‌تو چه کشیدم» از گیتی، «نگرانم که تو با دیگرانی»، «آن عشقه که خاموش نمی‌شه»، «ابر پاره‌پاره» از گلوریا روحانی، «اشک» از سوسن، «آمنه»، «گل‌نسا»، «دختردایی» و «دلم تنگه» از آغاسی، «هفت‌آسمان» عهدیه، «درو وانمی‌کنم» از فرخزاد، «تو رو با غریبه می‌بینم» و «برای کسی بمیر» از مهدیان، «عشق بیا» و «وعده» از پرتو، «فانوس» از وفایی، «دروغ» و «دختر» از راشین، «ناز نگاه»، «بهشته»، «هفت آسمون»، «پیمانه»، «دختر همسایه»، «ناصر»، «لب لب من» ضیا... «کی گفته گولم بزنی» نلی، «دلم می‌خواد» نظری... و «اگر روزگار» از آفت.

روز شنبه ۱۷ تیر ۵۱ یک مقام آگاه به خبرنگار روزنامه اطلاعات (۱۷ تیر ۵۱) درباره‌ی چرایی ممنوعیت پخش آهنگ‌های یادشده گفت: «معمولا ترانه‌ها قبل از پخش در رادیو و تلویزیون از نظر کیفیت، مورد بررسی دقیق از طرف شورای موسیقی قرار می‌گرفت و چون در زمان ادغام رادیو و تلویزیون به مدت کوتاهی این شورا در تعطیل بوده است، حال مجددا پس از آغاز به کار این بررسی و تحلیل از نظر شعر، آهنگ و کیفیت ترانه از سر گرفته شد و ترانه‌هایی که در این مدت بدون تصویب پخش شده است، مورد رسیدگی قرار گرفت که در نتیجه تعدادی ترانه و آهنگ... غیر قابل پخش تشخیص داده شد.

در همان زمان بنا شد شورای موسیقی بقیه‌ی ترانه‌های موجود در آرشیو رادیو تلویریون را نیز مورد بررسی قرار دهد و در صورتی که مطابق تشخیص شورای موسیقی برابر با اصول و موازین موسیقی اصیل و سنتی تشخیص داده شدند، به آن‌ها اجازه‌ی پخش بدهد. همچنین اگر برخی قابل اصلاح باشند، شورای موسیقی، موراد اصلاح آن را در شعر و آهنگ، یادآور شود تا صاحب ترانه به تصحیح شعر و یا آهنگ آن بپردازد.