ماجرای پرستو و شکیبا؛ تفاوت ره از کجاست تا به کجا

تنها مشکل برسرِ تکخوانیِ بانوان است که فعلا چنین چیزی به طور رسمی در کشور اتفاق نیافتاده است.

در این میان اما، برخی از خوانندگانِ زن، با استفاده از همین نکته، هزینه‌های بسیاری برای کشور ایجاد کرده و می‌کنند. نمونه‌اش همین داستان پرستو احمدی و اجرایی که در یکی از کاروان‌سراهای دورافتاده داشته است.

ماجرای پرستو!

پرستو احمدی و چهار نوازنده مرد، در یکی از کاروانسراهای معروف دور هم جمع می‌شوند تا اجرایی را به صورت تصویری ضبط کنند. با نگاهی تیزبینانه می‌توان فهمید که این کار با صرفِ هزینه‌هایی گزاف انجام شده است.

دقت در جزئیات هم مشخص می‌کند که جریانی پشتِ این ماجراست. آنها احتمالا ارتباط خوبی با سازمان میراث فرهنگی داشته‌اند و با همین ارتباط توانسته‌اند کاروانسرای مناسب برای کارشان را پیدا کنند.

البته که برخی از مسئولان میراث فرهنگی احتمالا این روزها مشغولِ تومار جمع کردن علیه برگزاریِ کنسرت‌های رسمی در اماکن تاریخی هستند که چنین اتفاق غیرقانونی در یکی از کاروانسراهای زیرمجموعه آنها رخ می‌دهد.

به هر حال پرستو احمدی و نوازندگانِ همراهش در کاروانسرایی به ظاهر متروکه دور هم جمع شده‌اند. احمدی نیمه برهنه در مقابل دوربین ظاهر می‌شود و می‌خواند. آنها احتمالا مدت‌ها قبل این ویدیو را ضبط کرده‌اند تا در این روزهای سرد زمستانی پخش کنند.

خواندن یا برهنگی؛ مسئله این است

پرستو احمدی در یادداشتی که همراه با این ویدیو منتشر کرده، خواندن را حقی برای خود قلمداد کرده که نتوانسته از آن بگذرد.

باید به این بانوی خواننده یادآور شویم که در حال حاضر، زنان خواننده‌ی بسیاری در داخل کشور مشغول فعالیت رسمی هستند؛ هر چند نباید فراموش کنیم که این فعالیت‌ها در کنسرت‌های رسمی به صورت همخوانی است.

با این حال خوانندگان زن بسیاری هم هستند که اتفاقا با حضور در اماکن تاریخی قطعاتی را به صورت تکخوانی ضبط و منتشر کرده‌اند؛ بسیار هم دیده شده‌اند و کسی هم با آنها کار نداشته است. البته که این خوانندگان ترجیح داده‌اند که فقط از حق خواندن خود نگذرند و علاقه‌ای به نیمه برهنه کردنِ خودشان نداشته و ندارند.

فراموش نکنیم که خوانندگانی مانند سیمین غانم که در دوران خودشان بسیار مشهور و محبوب بوده‌اند، در وطن ماندند و حتی مجوز برگزاری کنسرت برای بانوان را هم گرفتند.

عدم تکخوانی زنان در موسیقی ایران محدودیتی انکار نشدنی است؛ اما بی‌انصافی است که گمان کنیم زمینه فعالیت به طور کلی برای بانوان خواننده فراهم نیست؛ ضمن اینکه اگر قرار باشد روزی این محدودیت برداشته شود، جامعه ایرانی تکخوانی زنان در قالب موسیقی ایرانی و با پوشش مناسب را پذیرا خواهد بود.

پرستو یا شکیبا؟

وقتی نامِ پرستو احمدی برای برگزاری کنسرتی فرضی در فضای مجازی در حال ترند شدن بود؛ وقتی فیلم اجرای احمدی در کاروان‌سرایی دورافتاده با صدایی به شدت معمولی در صدر اخبار قرار گرفت؛ وقتی ویدیویِ اجرای خانم پرستو بیش از هر چیز به خاطر بی‌حجاب بودنش و نه خیلی با تکیه بر توان بالای او در موسیقی! دست به دست می‌شد؛‌ دختری هم در تالار وحدت مشغول رهبری یک ارکستر سمفونیک بود.

شکیبا حسینی بانوی هنرمندی که ارکستر سمفونیک نوای ایرانمهر را در تالار وحدت رهبری کرد. او بی‌حاشیه روی صحنه رفت و با سواد و توان بالایش در موسیقی، یک ارکستر سمفونیک را رهبری کرد.

اما پرستو احمدی خود را نیمه برهنه کرده بود و زورش در هزینه کردن و پروپاگاندای رسانه‌ای بسیار بیشتر بود؛ پس لاجرم، پرستو بیشتر از شکیبا دیده شد.

پرستو آهنگ‌هایی مانند «کمر باریک» را می‌خواند و شکیبا قطعاتی از جواکینو روسینی، ولفانگ آمادئوس موتزارت و لودویک فان بتهوون را رهبری می‌کرد.

دردسرهای یک لایک

ماجرای پرستو احمدی که خیلی بالا گرفت، در یک صبح زمستانی خبر آمد که نادره رضایی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با صفحه شخصی‌اش، اجرای خانم احمدی را لایک کرده است.

خبر همین لایک و تصاویر اسکرین شات آن به جنجالی بزرگ تبدیل شد. کار به جایی رسید که روابط عمومی معاونت هنری بیانیه‌ای منتشر و ماجرای لایک را تکذیب کرد.

چند روز بعد، معاون هنری وزیر فرهنگ، بخش‌هایی از اجرای ارکستر سمفونیک نوای ایرانمهر به رهبری شکیبا حسینی در تالار وحدت را در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد.

کجاست این کاروانسرا؟

ابتدا اعلام شد که ضبط اجرای زنده‌ی پرستو احمدی در کاروانسرایی نزدیکی یزد انجام شده است. اما اسماعیل دهستانی معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار یزد، برگزاری اجرای خانم احمدی در استان یزد را تکذیب کرد.

چند روز بعد اعلام شد که گویا کاروانسرای «دیر گچین» محل ضبط اجرای زنده‌ی پرستو احمدی است. این کاروانسرا سال گذشته به ثبت جهانی رسیده و سرراهِ جاده باستانی ری به اصفهان قرار دارد.

البته که تا کنون هیچ مسئولی از میراث فرهنگی، صحبتی درباره چگونگی ضبط این ویدیو در کاروانسرای ذکر شده نداشته است.

از سوی دیگر، برخی معتقدند که فضای اطراف این کنسرت با تکنیک‌های سینمایی به شکل کاروانسرا درآمده است! پذیرفتن این فرضیه بسیار دشوار و البته غیرممکن هم نیست.

حامی مالی

در حالی که بسیاری از کنسرت‌های رسمی در به در دنبال حمایت‌های دولتی و شاید پیدا کردن اسپانسر هستند؛ پرستو احمدی و گروهش برای اجرای غیر رسمی و غیرقانونی‌شان اسپانسر دارند!

ارگان‌های دولتی که دستشان می‌رسد، تا می‌توانند بر سر راه موسیقی‌ها غیرپاپ سنگ اندازی می‌کنند و از آنها برای برگزاری کنسرت‌هایشان هزینه‌هایی گزاف دریافت می‌کنند. اما اجرایی تا این حد غیررسمی، اسپانسری رسمی دارد!

جالب اینکه حامی مالی اجرای غیرقانونی پرستو احمدی، فرش عرسین؛ همان حامی مالی برنامه‌های رسمی در شبکه خانگی است!